blog

Door Emma Kampherbeek, trainee Energietransitie bij Nieuwe Energie Overijssel

Zeggen ze niet dat de jeugd de toekomst heeft? Laten we er dan ook voor zorgen dat de jeugd de toekomst houdt. Afgelopen week zag ik het interview met een klimaatactivist van Extinction Rebellion bij de ochtendshow Good Morning Britain. Ik was niet de enige die vele gelijkenissen zag met de film ‘Don’t look up’. Toen ik die film keek en tijdens dat interview bij Good Morning Britain kreeg ik zo’n gevoel van machteloosheid. Precies dat gevoel is één van de belangrijkste redenen dat ik het Traineeship Energietransitie bij Nieuwe Energie Overijssel ben gaan doen. Het makkelijkste is om nu te denken dat één persoon toch weinig impact heeft en bij de pakken neer te gaan zitten. Maar kijk naar Greta Thunberg. Eén klein meisje met een enorme wilskracht en doorzettingsvermogen waardoor ze dus wel die grote invloed heeft. Via dit traineeship hoop ik op kleine schaal toch een positieve verandering teweeg te brengen en veel te leren om hierna een wat grotere positieve impact te hebben. Die aarde redt het wel zonder ons mensen, maar toekomstige generaties verdienen ook een toekomst. Onze generatie is hier verantwoordelijk voor.

Ik ben blij met alle initiatieven die jongeren nemen om te zorgen voor een duurzame toekomst. JongRES is één van deze organisaties en zet zich in om de stem van jongeren mee te laten klinken in de Regionale Energiestrategieën (RES). Op vrijdag 25 maart jl. organiseerde JongRES West-Overijssel een excursie naar windpark Hattemerbroek en zonnepark Bomhofsplas. De eigenaar van windpark Hattemerbroek was erg enthousiast over zijn windturbines. Niet alleen heeft hij windturbines die er na vierentwintig jaar knokken eindelijk zijn gekomen, in samenwerking met en onder kritiek van omwonenden, maar ook doet hij mee aan proeven met zoutwaterbatterijen om de groen opgewekte stroom tijdelijk op te kunnen slaan. Dit soort initiatiefnemers die risico’s durven nemen, heb je nodig in de energietransitie. Een periode van vierentwintig jaar is heel lang natuurlijk en bij de meeste mensen zal het enthousiasme wegebben na zo’n tijd. Gemeentes leren op dit moment veel over participatietrajecten. Tegenwoordig hoeft zo’n proces gelukkig niet meer zo lang te duren wanneer gemeentes, bedrijven en lokale energiecoöperaties samenwerken om een project als dit te realiseren

Natuurlijk kan hij dit alleen omdat hij al lange tijd een succesvol bedrijf heeft, maar zo kan iedereen zijn steentje bijdragen aan een stap in het proces naar een CO₂-neutrale samenleving. Met slechts vier windturbines kunnen jaarlijks 11.000 huishoudens van groene stroom worden voorzien. Zonnepark Bomhofsplas is een drijvend zonnepark op een zandwinplas, dus het mooie aan dit zonnepark is dat het een zogenoemde ‘dubbelfunctie’ heeft. De zandwinplas heeft geen grote waarde voor biodiversiteit, omdat het een industriefunctie heeft en de plas heel diep is, waardoor er zo goed als geen bodemleven te vinden is. De zonnepanelen hebben dus geen extra negatieve impact op de biodiversiteit en de Bomhofsplas kan voor zowel zandwinning als duurzame opwekking van energie gebruikt worden. De oevers van de plas hebben wel natuurwaarde, dus liggen de zonnepanelen alleen in het midden om de natuur langs de oevers van de plas de ruimte te geven. De 72.000 panelen die er liggen wekken jaarlijks samen genoeg groene energie op voor 7.000 huishoudens.

Dit soort projecten maakt mij enthousiast en geeft mij weer hoop voor de toekomst. Ook als je geen ‘early adapter’ of klimaatactivist bent kan je gelukkig een positieve impact hebben en ervoor zorgen dat onze aarde wel leefbaar blijft voor de generaties na ons. Ik ben blij dat ik me binnen de gemeente in kan zetten voor de energietransitie. Dit soort excursies laat zien wat er allemaal al mogelijk is en inspireert voor nieuw beleid om nieuwe initiatieven mogelijk te maken.

 

Emma Kampherbeek, MSc

Trainee Energietransitie