9 maart 2021
Blog #15 Hopeloos, maar niet ernstig
Door Gábor Oolthuis, programmaleider Nieuwe Energie Overijssel
Alarmerend nieuws van het KNMI: met het huidige beleid wordt de kritische grens van 1,5 graad opwarming mogelijk al in 2030 bereikt. Het volgende kabinet moet stevig bijschakelen, de rest van de wereld ook. Anders wordt het “een dramatische toestand”, aldus de directeur.
En dat terwijl de energietransitie nu al behoorlijk Kaandorp is. De regionale energiestrategieën zijn moeilijk, moeilijk, moeilijk, moeilijk: de aardgasvrije wijken gaan absoluut niet vanzelf, zonneparken worden niet gewaardeerd, biomassa is verkeerd, elektrische bussen falen, het is ook nog eens niet te betalen. Nee, het is echt heel erg zwaar.
Ik heb een voorstel. Zullen we ophouden met elkaar te vertellen hoe complex, moeilijk en duur de energietransitie is? Daar schieten we niets mee op. Waarmee wel? Een paar suggesties.
Niet wachten
De energietransitie is ingewikkeld. En niets is simpeler dan het nog ingewikkelder maken. Dat noemen we integraal werken: alles met elkaar verknopen en vooral wachten. Niet doen. Isoleren die huizen. Klimaat-, inbraak- en levensloopbestendigheid zien we later wel.
Samen maken
Mijn werk bestaat vooral uit vergaderen. Vergaderingen waar iedereen zendt en je louter actiepunten ontvangt kosten energie. Vergaderingen waarin je samen iets maakt geven energie. Mijn tip: ruil de actiepunten in voor actie.
Iedereen doet wat
Ja, de klimaatuitdaging is enorm en jij bent maar een nietig radertje in het geheel. Maar vergeleken met andere wereldproblemen als honger, oorlog en armoede kan je heel makkelijk bijdragen aan de oplossing. Wat minder vlees eten en je verdient al een sticker.
Houd het licht
En de laatste: de energietransitie is zwaar, dus houd het licht. Ik pleit niet voor lichtzinnigheid, er is nogal wat aan de hand. Ik pleit wel voor positieve energie en optimisme, want daarmee krijg je beweging. We kunnen dit, echt.
